VOORWOORD:  DE MENING VAN..........een uitkeringstrekker.

Het is vandaag 20 april 2021. Zoals in mijn vorige boek geschreven, uit naam en in opdracht van broer Marcel. Vandaag is zijn sterfdatum, alweer twee jaar geleden. Pijnlijke herinneringen; hij kon het leven niet omarmen. Er is nog iets raars aan deze dag. Mijn bedoeling was dat mijn eerste boek vóór de 20^e april klaar zou zijn. Dat is nét niet gelukt, maar dat geeft niet. Vandaag de cover gestuurd;  Met dank, door MijnOverheid bij de Voedselbank. Ik verwacht dat deze week alles rond is… spannend, hoe gaat men reageren? De ‘verdienmodellen’ zullen er niet blij mee zijn. Ik ben niet bang voor kritiek van de systeemwereld, dat is ook de bedoeling. Durven zij zichzelf in de spiegel te kijken en erkennen dat zij een onderdeel zijn van mijn ‘te- gek-voor-woorden-verhalen’? Ik hoop het, dat is uiteindelijk mijn doel; ervaringsdeskundigheid deel laten uitmaken van de wereld van de professionals.

Mijn eerste boek is er nog niet, maar ik ben alweer gaan schrijven voor mijn tweede boek. Er lag nog een aantal verhalen op de plank die daar voorlopig zouden blijven liggen. Gerard: stap voor stap! Maar er zit een bepaalde drang in mij om te blijven schrijven. Sommige verhalen uit het eerste boek krijgen een vervolg, een never ending story.

Ik weet niet of ik een extra antenne ontwikkeld heb in de loop der jaren. Sommige berichten in de krant, sociale media, op tv, blijven bij mij hangen. Vaak die 30 seconden radiojournaalberichtjes, een 10 minuten-item in een talkshow, een artikel in een nieuwsbrief. Zoals in mijn eerste boek een citaat van Koning Willem Alexander: “Niet normaal gaan vinden, wat niet normaal is”. In deze ene zin zit mijn drive om te schrijven. Ik blijf nieuws tegenkomen waarvan ik denk: dat is toch niet normaal? Stuurde net een mailtje naar iemand met de volgende tekst: “ …………… Hoe durft een ambtenaar zulke uitspraken te doen? Zo krijgen we de systeemwereld en leefwereld nooit bij elkaar! Ik krijg steeds meer het idee dat sommige ambtenaren van een andere planeet zijn, een planeet waar normen en waarden, de menselijke maat, empathie, logisch denken niet van toepassing zijn.”

Dit boek is iets anders dan het vorige boek. In het vorige boek was ik de hoofdrolspeler. De ervaringsdeskundige. Ik was er bij. In dit boek speel ik gedeeltelijk de hoofdrol, het andere deel is een mening, mijn manier van denken, wat ik ‘te gek voor woorden’ vind.

Ik was zoekende naar de juiste titel:

- De mening van een uitkeringstrekker

- De mening van een laagopgeleide

- De laagopgeleide in een wereld van hoogopgeleiden

- Sommige hoogopgeleiden zijn wereldvreemd

- De bullshitjobs zitten vaak bij de hoogopgeleiden

Aan de cover van dit boek lees je wat het geworden is. Op mijn website, www.tegekvoorwoorden.org,een linkje gezet van EenVandaag. De kloof tussen de lager- en hogeropgeleiden. Het dilemma is dat deze twee werelden niet met elkaar in contact komen, dus elkaar niet meer begrijpen. Dat is denk ik ook de verklaring waarom men vaak zegt: ze luisteren niet. De kloof tussen de werkvloer en het management.

We zullen zien wel wanneer boek 2 uitkomt. Ik ga in ieder geval door met schrijven!

20 april 2020

Gerard Sangers